Column Ernst de Jong: 'De Grote Volksverhuizing'

Ernst de Jong is een 58-jarige geboren Amsterdammer die sinds 2006 in Nieuw Oosteinde woont. Hij werkte 28 jaar als handelaar in grondstoffen, maar timmert dit jaar als zelfstandig ondernemer aan de weg. Naast diverse opdrachten als Consultant en Interim Manager, verkoopt hij bestaand hout, uit Oost-Europa in de Benelux. Dit hout wordt weer gebruikt in het interieur of er worden weer meubels van gemaakt. Schrijven vindt hij leuk, vandaar dat hij zich aansloot bij de redactie van Radio Aalsmeer en nu ook als columnist. Iedere twee weken verschijnt er een pennenvrucht van zijn hand. Vandaag column nummer 56: ‘De Grote Volksverhuizing‘.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik op de basisschool zat, maar ik kan mij nog steeds de geschiedenislessen van meneer Haug, het hoofd van de school, herinneren. Hoewel zijn bijnaam oneerbiedig ‘kauwgombal’ was, omdat hij altijd een kauwgompje in zijn mond had, kon hij heel boeiend geschiedenisles geven. Zo vertelde hij over de grote Volksverhuizing die plaatsvond tussen de 4^e en 6^e eeuw na Christus. Ik weet het nog heel goed, toen al was ik gefascineerd over het feit dat wij, pak ‘m beet, 1500 jaar later nog steeds spreken over die enorme trek van mensen van oost naar west. Het moet een enorme impact hebben gehad op de mensen en de maatschappij. Opvangcentra zoals Ter Apel bestonden nog niet, laat staan dat er voldoende campingbedjes klaar stonden  voor alle mensen die zich die avond meldden. Nee, waarschijnlijk moest je gewoon voor jezelf zorgen, onderdak zelf bouwen en maar zien hoe je aan je eten kwam. Gelukkig is er ook veel ten goede veranderd in de laatste 1500 jaar en kunnen wij menswaardige hulp bieden aan mensen die genoodzaakt zijn te verhuizen. Eerlijk is eerlijk, de opvang piept en kraakt maar het werkt!!  Nog wel…

Je leest het al enkele weken in de krant. Doordat Poetin de infrastructuur in het zuiden van Oekraïne kapotschiet, graan voorraden steelt, en boeren geen geld hebben om nieuwe zaden in de grond te stoppen, dreigt er een hongersnood op, met name, het continent Afrika die we nog niet eerder hebben meegemaakt. De veelal arme, weinig ontwikkelde mensen hebben geen andere keuze dan te vluchten met hun gezin naar landen waar voedsel en een dak boven je hoofd een standaard voorwaarde is van een menselijk leven. Turkije zal deze mensen niet kunnen opvangen, zelfs al zouden ze het willen. Het zijn er teveel. Centra, zoals op Lampedusa, Lesbos en in Ter Apel zullen het niet aankunnen. Deze potentiële tsunami aan mensen gaat dan wellicht de geschiedenisboeken in als “de grootste Volksverhuizing aller tijden”. Om het hierboven omschreven fenomeen te begrijpen hoef je geen `Rocket scientist’ te zijn, maar wat ik niet begrijp is: Waarom wordt er niet minimaal de helft van de vele miljarden, die wij in de afgelopen 3 maanden hebben geïnvesteerd in wapentuig voor Oekraïne, ook niet geïnvesteerd in projecten in Sudan, Ethiopië en andere buurlanden met als doel, permanente onderdak, duurzame voedselvoorziening en dus werkgelegenheid te bieden. Zodoende kunnen de mensen daar de komende maanden en jaren gewoon blijven wonen, leven en hun toekomst ter plekke opbouwen in plaats van te verhuizen naar Europa. Ik denk niet dat er veel mensen in Europa zitten te wachten op al die extra migranten, bovenop de Oekraïners die achteraf slechts een druppel op de gloeiende plaat blijken te zijn in vergelijk tot de tsunami aan mensen uit Afrika die ongetwijfeld deze kant uit zullen komen. Ik ben bang, dat zoals de Fransen het zeggen:  L’Histoire se répète.

Ernst de Jong

Foto: Pixabay

Gepubliceerd: 12 juni 2022 om 12:00 uur, geschreven door Elbert Huijts