Column Ernst de Jong: "De wereld is te klein

Ernst de Jong is een 58-jarige geboren Amsterdammer die sinds 2006 in Nieuw Oosteinde woont. Hij werkte 28 jaar als handelaar in grondstoffen, maar timmert dit jaar als zelfstandig ondernemer aan de weg. Naast diverse opdrachten als Consultant en Interim Manager, verkoopt hij bestaand hout, uit Oost-Europa in de Benelux. Dit hout wordt weer gebruikt in het interieur of er worden weer meubels van gemaakt. Schrijven vindt hij leuk, vandaar dat hij zich aansloot bij de redactie van Radio Aalsmeer en nu als columnist. Iedere twee weken verschijnt er een pennenvrucht van zijn hand. Vandaag column nummer 69: ‘De wereld is te klein’.

We lezen elke dag wel iets over het milieu, klimaat, bio-diversiteit, de wolf in Nederland, het afschieten van teveel edelherten bij de Oostvaarderplassen of de overbevolking van onze planeet.

Oeps, ik denk dat nu al de helft van de trouwe lezers van mijn column hebben afgehaakt en snel zappen naar een lichter thema. Al die thema’s die ontegenzeggelijk met elkaar te maken hebben en meestal heftige discussies oproepen. Waar moeten ik beginnen? Feit is dat de zogenaamde “Earth Overshoot Day”, de dag dat de mens alle grondstoffen heeft gebruikt die de aarde in één jaar kan maken, in 2022 al op 29 juli was. De rest van het jaar plegen we roofbouw op onze planeet. Best creepy, vind je niet?

Toen ik nog op de middelbare school zat lag die datum nog ergens in november. In 40 jaar tijd zijn we dus zo’n 4 maanden naar voren geschoven. Wanneer we met dit tempo doorgaan zitten we in 2050 al in februari/maart. Ondanks dit overduidelijke feit, dat boven elke twijfel verheven is, lijkt het alsof we ons er maar niet toe kunnen zetten hoe we dit probleem kunnen gaan oplossen. Natuurlijk, zouden wij het gebruik van fossiele brandstoffen sterk reduceren, maar ook de recente mondiale klimaatbijeenkomst heeft weer niet geresulteerd in daadkrachtige maatregelen die tot een oplossing kunnen leiden. Aan de ene kant zijn er veel landen in opkomst, zoals India en China die meer en meer fossiele brandstof gaan gebruiken en meer en meer vlees gaan eten waardoor er grotere hoeveelheden soya en palmolie geconsumeerd worden door die landen. Die landen zullen wel denken, het rijke westen heeft de laatste 50 jaar erop los geleefd, nu mogen wij ook eens genieten en accepteren wij niet het wijzende vingertje van diezelfde landen.

Waarom komen we er dan niet uit? Willen we niet zuiniger zijn op onze planeet? Of is er misschien iets anders aan de hand. Ik denk inderdaad dat het echte probleem ligt in het feit dat we met te veel mensen op deze planeet leven. En dat is een probleem dat geen enkele overheid wil communiceren, temeer omdat met name de religieuze bevolkingsgroepen vanuit de kerken/moskees, tempels of anderszins veelal geleerd hebben dat het huwelijk iets moois is dat geconsumeerd moet worden met als resultaat vele nazaten. Het gezin, de hoeksteen van de samenleving, en ga zo maar door. Niemand wil dit horen. Maar wat moeten we dan? Minder vlees en vis eten, de verwarming een standje lager, minder vliegen naar mooie vakantiebestemmingen lijken een druppel op de gloeiende plaat. Maar wat dan? China heeft nog niet zo lang geleden het “één kind beleid afgeschaft”, maar misschien moeten we dit wel weer mondiaal invoeren. Dat is nog altijd beter dan het afschieten van het overschot zoals wij bij de edelherten bij de Oostvaardersplassen doen. Een wolf kan je, denkt men, met verfpatronen verjagen en weer schuw maken, maar dat kan toch niet met de mensheid?!

Ik zou er voor willen pleiten het beestje bij de naam te noemen, des te eerder kunnen wij ook gezamenlijk werken aan duurzame oplossingen.

Ernst de Jong

Foto: Pixabay

Gepubliceerd: 11 december 2022 om 12:00 uur, geschreven door Elbert Huijts