Column Kim Maarse-Verschueren: 'Te veel om te kiezen'

Op radioaalsmeer.nl verschijnt iedere zondag een nieuwe column geschreven door en voor een Aalsmeerder of Kudelstaarter. Deze week de 4e column van Kim Maarse-Verschueren: ‘Te veel om te kiezen’.

Op zo’n moment dat je denkt waarom nu? (lees ’s nachts, op mijn werk of onderweg van vakantie),  stelt mijn hoofd mij de vraag Wanneer is onze deadline? Als mijn agenda dan laat zien dat we nog even hebben, gaan de radartjes in mijn hoofd wel aan de slag. Waar gaan we dit keer over schrijven, wat is een leuk onderwerp, wat houdt ons op dit moment bezig? Alle ideeën schrijf ik op, teveel om te kiezen, dus ik begin gewoon met typen.

Zo zou ik mijn column dit keer kunnen schrijven over “Het jaar van de Seringen”. Voor Radio Aalsmeer heb ik zowel voor Aalsmeer Actueel en tijdens de Seringen dag op Historische Tuin interviews mogen doen met diverse seringenkwekers en -kenners. Ik zou kunnen vertellen over hoeveel ik heb mogen leren over deze bijzonder geurige bloem en de arbeidsintensieve manier van telen. En hoe ik enorm geraakt werd, inclusief een Maxima-traan, door de tekst van het prachtige Seringenlied van Saskia Veenswijk. Maar misschien moet ik dit onderwerp overlaten aan de echte experts zoals meneer Jan de Boer.

Of zal ik dit keer een column schrijven over het Aalsmeerse-zeur gedrag of is niet per se een Aalsmeers-ding? Hoe moedeloos ik word van het, vooral online, zeuren over de Zijdstraat die nog niet af is, het kappen van bomen en natuurlijk het struikelblok op dit moment de rotondes in Aalsmeer. En dat ik mij soms afvraag wat het de zin en het doel is van het zeuren? Want verandert jouw zeur-commentaar iets aan de situatie? Moeten we soms niet bepaalde veranderingen en beslissingen gewoon accepteren en meegaan in de flow? Maar collega columnist Tjeerd Veeniga heeft in zijn radio column al uitgebreid gesproken over al die rotondes.

Ik kan je ook vertellen over hoe ik samen met mijn dochter Fay op onderzoek uitging naar Jan van der Laarse. Voor een project op school moest zij opzoek naar een onbekend oorlogsslachtoffer en kwam zij uit bij de Aalsmeerse Jan van der Laarse. Samen doken we in de archieven van onder andere het Noord Holland Archief en leerden wij alles over Jan: geboren op 21 mei 1918 als de zoon van Jan van der Laarse en Hasina Wilhelmina Maarse. We ontdekte zijn passie voor de scouting, waar hij woonde (Uiterweg 1) en met wie hij trouwde. Hoe hij verzet bood tegen de Duitsers en hoe een Amerikaans vlaggetje, in het voorjaar van 1944, de reden was voor zijn arrestatie.  Jan werd weggevoerd via de Weteringschans en Kamp Vught naar Duitsland. Op 13 december 1944 overleed Jan van der Laarse in concentratiekamp Neuengamme. Wat tot nu toe alleen een naam was op de gedenksteen bij het gemeentehuis, is voor ons beide nu een echt persoon geworden. Maar goed collega columnist Ernst de Jong schreef vorige week al een prachtige column over 4 en 5 mei.

Inmiddels nadert de deadline en als ik op de kalender kijk, zie ik dat mijn column wordt gepubliceerd op Moederdag. Misschien is dat wel een goed onderwerp “Ode aan alle moeders” of over het moederschap. Dan vertel ik je hoe ingewikkeld ik moeder zijn soms vindt, zeker met de komst van de sociale media waarin het moederschap zo perfect in beeld wordt gezet. Hoeveel tijd het mij heeft gekost om een goede balans te vinden tussen moeder en ook nog gewoon mezelf zijn. Dat er wekelijks (soms dagelijks) nog momenten zijn dat ik gevoel heb te falen als moeder of tekortschiet. Hoe ik andere moeders bewonder hoe zij alle ballen in de luchthouden, maar ook moeders bewonder die durven te laten zien dat het leven niet perfect is en hoeft te zijn. Ik kan schrijven over hoe krachtig ik vrouwen vind waarbij het moeder-worden niet in de schoot/baarmoeder wordt geworpen. Terwijl hun hart overstroomt van liefde. Dan zou ik je ook vertellen over mijn eigen moeder. Een moeder vol liefde, die ons de wereld gunt en die er ook altijd is op mij en mijn zusje op te vangen.

Maar terwijl ik dat bedenk en mijn vingers de woorden eruit toveren, ontdek ik dat mijn column eigenlijk al klaar is. Dit keer was er gewoon te veel om te kiezen….

Kim Maarse-Verschueren is 39 jaar, geboren en getogen in Aalsmeer.  Ze is getrouwd met Bas, mama van Fay (11 jaar) en Fedde (6 jaar). Lacht graag, heeft fibromyalgie, heeft soms moeite met die “lat” en zou het liefst in de Efteling willen wonen. Naast dat Kim werkzaam is bij Yuverta VMBO Aalsmeer, is zij ook bezig met het opstarten van een eigen bedrijf in Branding & Design. Ze schrijft graag over de dingen die zij meemaakt in haar dagelijks leven.

Gepubliceerd: 14 mei 2023 om 12:00 uur, geschreven door Elbert Huijts