Column: 'Een tropisch avontuur'

Op radioaalsmeer.nl verschijnt iedere zondag een nieuwe column geschreven door en voor een Aalsmeerder of Kudelstaarter. Deze week de 90e column van Ernst de Jong: ‘Een tropisch avontuur’.

De bruine genten scheren over het woelige water van de Caribische zee. Af en toe duiken ze met hoge snelheid en een flinke dosis doodsverachting in het water om vervolgens met een visje in hun snavel weer boven te komen en weg te vliegen. Ik sla dit tafereel met genoegen gade, zittend aan een heerlijk kopje Colombiaanse Arabica koffie op een in alle kleuren geschilderd stoeltje op het strand nabij Tayrona NP.

Vanmorgen hebben we vroeg ontbeten en zijn we door de ondiepe rivier gelopen vanaf ons onderkomen naar de kust. Dwars door de jungle. Er was ons verzekerd dat dit veilig kon en dat er geen krokodillen ons lagen op te wachten. De geluiden om ons heen waren intens, divers en niet direct geruststellend, maar wat een pracht en rijkdom aan flora en fauna. De kolibries lieten met verve hun kunsten zien dat ze net zo hard vooruit als achteruit konden vliegen. De diversiteit aan orchideeën die langs de rivier groeien en bloeien waren schitterend. Onderweg vonden we ook nog van die kleine coquitos. Dat zijn kleine kokosnoten met een doorsnee van ongeveer 1 – 2 cm. Geloof het of niet, maar deze kan je ook opeten en ze zijn heerlijk, al moet je er wel heel wat pellen voordat je een fatsoenlijk portie binnenkrijgt.

Maar nu zit ik dus heerlijk in de tropische zon te genieten van een kopje koffie, zoals wij die in Nederland niet krijgen, heerlijk gewoon. Wij hebben de afgelopen week door Colombia getrokken, een land waar ‘toerisme’ nog redelijk in z’n kinderschoenen staat. In een wereldstad als Bogota, waar zo’n 8 miljoen inwoners wonen, werden we op straat aangesproken met de opmerking: “Welkom in Colombia, dank, u dat u ons land komt bezoeken.” Waar maak je dat nu mee?

In Medellin zijn we o.a. door de buurten getrokken die behoorden tot de drugskartels en guerillero’s. In deze wijken is iedereen getekend door het vreselijke leed, gewelddadigheden, plunderingen en kidnappingen van de afgelopen decennia. Sinds 2016 is er een fragiele vrede in grote delen van het land, maar zeker nog niet overal.  In Medellin zijn alle wijken van de stad door een metro met elkaar verbonden en dit heeft letterlijk een goede uitwerking op deze achterstandsbuurten. Op diverse metrostations is een kantoortje te vinden met een psychiater waar je zonder kosten een consult kan krijgen. De weerbaarheid van de mensen is indrukwekkend. Straatartiesten proberen door bijvoorbeeld rap en dans een centje bij te verdienen, circusartiesten vermaken het publiek met acrobatiek en clowneske acts. Maar vooral de kunst/graffiti die overal aanwezig is, is fantastisch om te aanschouwen.

Morgen gaan we weer naar huis, waar een koud Aalsmeer op ons zit te wachten. Ik vind het altijd fijn om weer naar huis te gaan en laten we eerlijk zijn, in februari merk je alweer dat de dagen langer worden en we langzaam richting de lente gaan. De eerste narcissen komen voorzichtig boven de grond. Wij kijken terug op een schitterende vakantie en kunnen met frisse energie weer aan het werk.

Ernst de Jong

Ernst de Jong

Ernst de Jong is een 60-jarige geboren Amsterdammer die sinds 2006 in Nieuw Oosteinde woont. Hij werkte 28 jaar als handelaar in grondstoffen, maar timmert tegenwoordig als zelfstandig ondernemer aan de weg. Naast diverse opdrachten als Consultant en Interim Manager, verkoopt hij bestaand hout, uit Oost-Europa in de Benelux. Dit hout wordt weer gebruikt in het interieur of er worden weer meubels van gemaakt. Schrijven vindt hij leuk, vandaar dat hij zich aansloot bij de redactie van Radio Aalsmeer en nu als columnist. 

Foto: eigen foto

Gepubliceerd: 23 februari 2025 om 9:00 uur, geschreven door Elbert Huijts