Column: "De Ziel van de Zijdstraat"

Op radioaalsmeer.nl verschijnt iedere zondag een nieuwe column geschreven door en voor een Aalsmeerder of Kudelstaarter. Deze week de ‘vaste inval columnist’ E. H. Van der Plas met zijn derde column getiteld: ‘De Ziel van de Zijdstraat’.

Er was een tijd dat je in de Zijdstraat niet over een stoeptegel kon lopen zonder iemand tegen te komen die je kende. Je deed er een half uur over om een brood te kopen, want onderweg moest je bijvoorbeeld minstens drie keer uitleggen waarom je zoon niet meer bij de plaatselijke FC speelt. Tegenwoordig kun je er met gemak een pirouette draaien met een winkelkarretje – ruimte genoeg.

De Zijdstraat werd opgeknapt en er werd gesproken over een herinrichting van het Raadhuisplein. Dat klinkt alsof er iets groots staat te gebeuren, maar meestal betekent het: nieuwe klinkers, een paar bloembakken en een mededeling dat het allemaal veiliger en gezelliger wordt. Er komt ongetwijfeld binnenkort nog een bordje met ‘Beleef de Zijdstraat’. Alleen beleef je er tegenwoordig vooral het gevoel van: “O, zit die winkel hier nog wél?”

Toch moet gezegd: je kunt er in de zomer prima terecht voor een ijsje. Of twee. Of drie. Er lijkt een stille afspraak te bestaan dat elke leegstaande winkel automatisch wordt omgetoverd tot gelateria. Voor de liefhebber van stracciatella is dat fantastisch, maar wie op zoek is naar een paar sokken of een verjaardagscadeautje, moet al snel uitwijken naar Hoofddorp of Amstelveen – waar de winkels langer open zijn én je na afloop ergens kunt neerploffen op een terras dat wél leeft. Een ook voor een gezellige drukke weekmarkt moet je daar zijn en zeker niet in Aalsmeer.

Want dát missen we in Aalsmeer: een gezellige markt en plekjes waar je spontaan blijft hangen. Een terrasje met uitzicht op het dorpsleven, waar je koffie drinkt, bekenden tegenkomt en even vergeet dat je eigenlijk nog moest parkeren met de blauwe schijf. In andere dorpen bruist het op het plein – hier lijkt het soms alsof iedereen na het afrekenen direct in de auto springt.

In Zuid wordt de Ophelialaan ondertussen opgeknapt: nieuwe stoeptegels, een andere inrichting en hopelijk ook wat meer reuring. Het Poldermeesterplein in Oost oogt modern en keurig, maar voelt nogal anoniem – alsof de gezelligheid in de bouwvergunning vergeten is. En dan Kudelstaart: charmant, overzichtelijk, maar nog steeds met maar één supermarkt. Die tweede super is inmiddels net zo legendarisch als een file in de Zijdstraat.

Toch blijft het dorp iets hebben. Aalsmeer probeert zich steeds opnieuw uit te vinden – met klinkers, bloembakken en een optimistisch bordje ‘te huur’. En zolang de Zijdstraat nog naar seringen uit de Historische Tuin en vers ijs ruikt, komt het vast goed. Maar een zonnig terrasje zou wél helpen.

E.H. van de Plas

Onder het pseudoniem E.H. van de Plas observeert een geboren en getogen streekbewoner het dorpsleven met milde verbazing, warme spot en een vleugje nostalgie. Hij schrijft met lichte ironie over het leven in en rond Aalsmeer en Kudelstaart. Zijn blik is nuchter, zijn pen scherp, zijn hart plaatselijk. Columns vol scherpe oogjes en zachte tikjes op de vingers opgeschreven vanaf een denkbeeldig bankje aan de Westeinderplassen.

Foto: archieffoto (ter illustratie)

Gepubliceerd: 12 oktober 2025 om 9:00 uur, geschreven door Elbert Huijts