Column: “Don’t panic”

Op radioaalsmeer.nl verschijnt iedere zondag een nieuwe column geschreven door en voor een Aalsmeerder of Kudelstaarter. Deze week de ‘vaste inval columnist’ E. H. Van der Plas met zijn vierde column getiteld: ‘Don’t panic’.

Afgelopen zondag viel in Kudelstaart de stroom uit. Niet een onschuldig lampje-knipperen waarbij je denkt: oh, iets met een zekering, maar zo’n totale poef waarbij het hele huis ineens terug lijkt te vallen naar 1983. Weg licht. Weg wifi. Weg Netflix. Weg zondagse ontspanning. Binnen vijf minuten gingen in diverse huishoudens dezelfde vragen rond: De TV doet het niet meer? Werkt de wifi bij jou?

Het duurde ruim een uur, maar als je sommige buurtapps moet geloven zaten we drie dagen zonder elektriciteit en waren de eerste barter-systemen al in oprichting. Opladers tegen koffiebonen. Powerbanks tegen toiletpapier. In sommige straten kwamen mensen voorzichtig naar buiten, alsof ze ineens hun eigen versie van Expeditie Robinson beleefden — maar dan met buren die elkaar nog nooit zonder wifi hebben aangekeken. Anderen keken naar het batterijpercentage van hun telefoon alsof het een hartmonitor was: “Nog 54%. Ik kan drie uur overleven… misschien vier.”

En het werd nóg interessanter. Want de gemeente had een paar weken eerder al een brief gestuurd over mogelijke langdurige stroomonderbrekingen, noodpakketten en — jawel — hoe je voorbereid moet zijn. Toen lachten we daar nog om. Noodpakket? Wij? In Aalsmeer of Kudelstaart?  Maar het verhaal kreeg nog een extra laagje ironie, want in diezelfde brief stond: Radio Aalsmeer is de officiële noodzender voor als het misgaat.

En zondag? Nou… laten we zeggen: niemand stond bij de radio met ingehouden adem naar breaking news te luisteren. Waarschijnlijk omdat de stroom toch al uit was, maar daarna weer vrij snel terugkwam. En eerlijk: niemand nog precies weet waar die radio op  batterijen eigenlijk ligt.

Toch bleef het niet bij dat ene uurtje storing. Sindsdien zijn in delen van Kudelstaart de straatlampen al dagenlang uit. Niet sfeervol kerstmarkt-donker, maar écht donker. Het soort donker waarbij je pas merkt hoeveel stoeptegels scheef liggen, hoe groot katten eigenlijk zijn in het donker, en hoe snel je looptempo omhoog gaat als er iemand achter je fietst. Of dat met de storing te maken heeft? Geen idee. Maar het voelt verdacht genoeg.

En ja — we mogen erom lachen. Dat moeten we vooral blijven doen. Maar er zit ook iets serieus in: we zijn gewend dat alles altijd werkt. Tot het niet zo is. Misschien is dat de les van afgelopen zondag: Geen paniek, maar wel een opgeladen powerbank en een werkende radio (voor de zekerheid) in huis. En hopelijk snel weer straatverlichting.

Tot die tijd lopen we ’s avonds gewoon wat dichter bij elkaar. Want zonder licht is iedereen ineens nét wat menselijker. Tot de volgende poef.

E.H. van de Plas

Onder het pseudoniem E.H. van de Plas observeert een geboren en getogen streekbewoner het dorpsleven met milde verbazing, warme spot en een vleugje nostalgie. Hij schrijft met lichte ironie over het leven in en rond Aalsmeer en Kudelstaart. Zijn blik is nuchter, zijn pen scherp, zijn hart plaatselijk. Columns vol scherpe oogjes en zachte tikjes op de vingers opgeschreven vanaf een denkbeeldig bankje aan de Westeinderplassen.

Foto: ter illustratie (Pexels)

Gepubliceerd: 30 november 2025 om 9:00 uur, geschreven door Elbert Huijts