Column Ernst de Jong: "Een mooi schouwspel"

Ernst de Jong is een 56-jarige geboren Amsterdammer die sinds 2006 in Nieuw Oosteinde woont. Hij werkte 28 jaar als handelaar in grondstoffen, maar timmert dit jaar als zelfstandig ondernemer aan de weg. Naast diverse opdrachten als Consultant en Interim Manager, verkoopt hij bestaand hout, uit Rusland in de Benelux. Dit hout wordt weer gebruikt in het interieur of er worden weer meubels van gemaakt. Schrijven vindt hij leuk, vandaar dat hij zich aansloot bij de redactie van Radio Aalsmeer en nu ook als columnist. Iedere twee weken verschijnt er een pennenvrucht van zijn hand. Vandaag column nummer 14: ‘Een mooi schouwspel’ .

Het eeuwenoude pad, met z’n marmeren tegels, dat ons naar de top van de heuvel Philopappos leidt, is goed begaanbaar. Gelukkig maar want we hebben nog 45 minuten voordat de zon onder gaat en daar is het ons om te doen. Op de top heb je een geweldig uitzicht over de stad Athene. Kijk je richting Piraeus dan zie je de zon ondergaan in de Egeïsche zee die inmiddels goud gekleurd is. Wanneer je je omdraait dan moet je van goede huize komen om niet met stomheid geslagen te zijn. Het uitzicht op de Acropolis, met zijn fabuleuze Parthenon die door de laatste stralen van de zon letterlijk oplicht bovenop de rots die 80 meter boven Athene uit toornt, is met geen pen te beschrijven. Vanaf 1100 voor Christus werd de Acropolis het huis van de godin Athene. Het Parthenon, een tempel geweid aan deze godin, was de eerste van de klassieke monumenten op de Acropolis en dateert van 500 jaar voor Christus. Het is een magistraal gezicht wanneer je in alle rust mag genieten van dit onvergelijkbaar mooie plaatje wat al 2,5 eeuw oud is.

Mijn goede vriend Yannis Mastrogianopolos vertelt graag over de goden die op dezelfde plek geleefd zouden hebben, Over de godin Athene – godin van de wijsheid, krijgskunst en vrede – die volgens eén van de vele verhalen uit het hoofd van Zeus geboren zou zijn. Nog steeds is Yannis ervan overtuigd dat deze plek heilig is en nog steeds een bepaalde kracht uitstraalt waardoor er geen vogel is die over de Acropolis heen vliegt maar er altijd omheen vliegt. Of het waar is weet ik niet, maar ik kan je vertellen dat gedurende de afgelopen 25 jaar dat ik de Acropolis bezocht heb, ik er geen vogel heb gezien en er ook geen overheen heb zien vliegen. Hoe dan ook, nadat de zon was ondergegaan, stak er een frisse wind op, en de enkele mensen, die net als wij hadden genoten van dit fantastische schouwspel, liepen naar beneden om een taverne te bezoeken in de oude wijk Plaka waar het in de smalle straatjes nog behaaglijk warm was. Wij bleven nog even na genieten en toen gebeurde het: schuin achter de Acropolis, gezien vanaf onze uitkijkpost ligt de Lycabettus heuvel en nog geen half uur nadat de zon was ondergegaan kwam achter die heuvel de maan tevoorschijn en ook deze liet zijn stralen glijden over de oude stad met haar schitterende Acropolis. De combinatie van schitterende, 2500 jaar oude, architectuur en een alledaags natuurverschijnsel, zoals het opkomen van de maan, heeft ons een enorm voldaan gevoel gegeven. Een schouwspel dat we nooit meer zullen vergeten.

Ernst de Jong

Foto: Acropolis, Athene | © Radio Aalsmeer (Ernst de Jong)

Gepubliceerd: 8 november 2020 om 12:00 uur, geschreven door Elbert Huijts