Column Ernst de Jong: "Pak de draad weer op"

Ernst de Jong is een 56-jarige geboren Amsterdammer die sinds 2006 in Nieuw Oosteinde woont. Hij werkte 28 jaar als handelaar in grondstoffen, maar timmert dit jaar als zelfstandig ondernemer aan de weg. Naast diverse opdrachten als Consultant en Interim Manager, verkoopt hij bestaand hout, uit Rusland in de Benelux. Dit hout wordt weer gebruikt in het interieur of er worden weer meubels van gemaakt. Schrijven vindt hij leuk, vandaar dat hij zich aansloot bij de redactie van Radio Aalsmeer en nu ook als columnist. Iedere twee weken verschijnt er een pennenvrucht van zijn hand. Vandaag column nummer 34: ‘Pak de draad weer op’.

De afgelopen week heb ik een paar dagen in Stuttgart en omgeving doorgebracht voor zaken. Het is grappig om te ervaren dat tot voor 2 jaar terug je een ritme had van koffertje pakken, niets vergeten en op reis, je nu toch nog even goed moet nadenken of je niets vergeten hebt. Bovendien moest ik mij registreren bij de Duitse overheid om aan te geven waar ik van plan was te overnachten en te bevestigen dat ik ben ingeënt in verband met de coronamaatregelen.

’s Ochtends om half zes zat ik in de auto. Gelukkig, vanwege de vakantieperiode in zowel Nederland als Duitsland, kon ik goed doorrijden en kwam ik rond een uur of één in Stuttgart aan. Heerlijk, even genieten van een welverdiend biertje op het terras van mijn hotel en fijn om te ervaren dat blijkbaar in dit gedeelte van Duitsland “corona” niet of nauwelijks leeft. Iedereen geeft elkaar de hand of omhelst elkaar zoals wij dat ook gewend zijn. Wat een verademing.

Het zet je wel aan het denken. Wanneer je de statistieken van het RIVM bestudeerd, dan lees je dat er ongeveer 3 personen per dag overlijden aan corona. De meeste van deze personen zijn op leeftijd of hebben onderliggend lijden. Sterker nog, de kans om de Staatsloterij te winnen is groter dan de kans dat je op ‘jonge’ leeftijd overlijdt aan corona. Wat fijn dat de overheid redelijk doortastend en efficiënt het vaccineren heeft doorgevoerd zodat wij nu weer kunnen genieten van oude vrijheden en de angst voor corona grotendeels is weggenomen.

Toch wil ik hier pleiten voor nog meer vrijheden. Ik ben van mening dat we corona moeten zien als een griepje waar we niet meer elke dag mee geconfronteerd moeten worden in de media. Laten we ons leven weer oppakken en genieten. Een bijkomend voordeel, naar mijn mening, is dat wij mensen of organisaties, zoals Willem Engel en BLCKBX TV, die corona gebruiken als verdienmodel en mensen oproepen om te doneren zodat zij, zoals ze zelf beweren, door kunnen gaan met kritiek leveren op de overheid, de media en wie dan ook. Helaas trappen vele goedgelovigen en veelal simpele mensen daar ook in.

Ondertussen  zou de eerstgenoemde donatiegeld hebben gebruikt om een stuk land te kopen in Spanje en roept hij nu op tot het fotograferen van GGD medewerkers die in een prikbus werken “voor later zullen we maar zeggen”. Hoewel hij dit zelf niet intimiderend vindt, komt het bij mij wel zo over en kan ik mij voorstellen dat mensen die daar werken zich niet veilig voelen. Het wordt de hoogste tijd dat dit soort mensen geen podium krijgen of kunnen nemen. Het makkelijkste om dit te bereiken is om weer door te gaan met leven, hard werken en genieten van bijvoorbeeld een koel biertje op een terras, zodat wij geen tijd meer hebben naar dit soort mensen en hun oproepen te luisteren.

Foto: Pixabay

Gepubliceerd: 8 augustus 2021 om 13:42 uur, geschreven door Elbert Huijts