Column Ernst: Zomerverhalen (2)

Ernst de Jong is een 58-jarige geboren Amsterdammer die sinds 2006 in Nieuw Oosteinde woont. Hij werkte 28 jaar als handelaar in grondstoffen, maar timmert dit jaar als zelfstandig ondernemer aan de weg. Naast diverse opdrachten als Consultant en Interim Manager, verkoopt hij bestaand hout, uit Oost-Europa in de Benelux. Dit hout wordt weer gebruikt in het interieur of er worden weer meubels van gemaakt. Schrijven vindt hij leuk, vandaar dat hij zich aansloot bij de redactie van Radio Aalsmeer en nu als columnist. Iedere twee weken verschijnt er een pennenvrucht van zijn hand. Vandaag column nummer 59: ‘Zomerverhalen (2)‘.

Al vroeg hoor ik de papegaaien in de stad kwetteren. Verder is het centrum van València nog in diepe rust. Ik stap uitgerust uit mijn bed, spring snel onder de douche, want zoals elke ochtend is het mijn taak, die ik traditioneel graag op mij neem tijdens de vakantie, om ‘s ochtends wat vers fruit en brood voor het ontbijt te halen. Bovendien zoek ik nog wat lekkere hapjes, zoals olijven, voor vanmiddag bij het aperitief op ons dakterras.

De ‘Merkat Central València’ opent officieel om 7.30 uur haar deuren. Ik ben er dan ook steevast even voor achten. De markt is nog in volle opbouw en qua klanten is het er nog heerlijk rustig. Het voordeel van elke ochtend hetzelfde ritueel is, dat de marktkooplui je gaan herkennen en dan wat meer de tijd willen nemen om een praatje te maken. Bij het kraampje van de olijven moet ik eerst allerlei olijven proeven vóórdat ik een keuze mag maken en bij het groentestalletje, waar ik vers uitgeperst sinaasappelsap koop, hebben we een uitgebreide discussie over de verschillende varianten Tiger fruit. Ik laat mij verleiden om van elk soort Tiger fruit een paar vruchten te kopen. Heerlijk, doet mij denken aan een vakantie in Thailand.

Terug in ons appartement is de tafel gedekt op ons heerlijke dakterrasje uitkijkend over de oude stad van València en zijn de familieleden klaar om aan te vallen. We bespreken wat we die dag gaan doen en de keuze valt vandaag op een bezoek aan het ‘Science museum’ gelegen in het park (voormalige rivierbedding) dat leidt naar het strand waar we na de lunch dan ook nog even verkoeling zullen zoeken en een frisse duik nemen in de heerlijke Middellandse zee.

Loom van de hitte, fietsen we daarna op een rustig tempo terug naar de oude stad. Bezweet, maar voldaan, nemen we een koele douche en genieten op het dakterras van een koele Verdejo en de heerlijke olijven die ik vanmorgen op de markt heb gekocht.

De Spanjaarden dineren in de regel nogal laat wanneer je het vergelijkt met wat wij in Nederland gewend zijn. Maar zeg nu zelf, rond een uurtje of half tien wordt het al wat koeler in de stad en wat is er dan heerlijker dan te slenteren door de stad, op zoek naar een Tapasbarretje.

Wat is het leven toch goed, hier kan je echt aan wennen.

Ernst de Jong

Foto: Valancia (Ernst de Jong)

Gepubliceerd: 24 juli 2022