Column Ernst: Oekraïne

Ernst de Jong is een 58-jarige geboren Amsterdammer die sinds 2006 in Nieuw Oosteinde woont. Hij werkte 28 jaar als handelaar in grondstoffen, maar timmert dit jaar als zelfstandig ondernemer aan de weg. Naast diverse opdrachten als Consultant en Interim Manager, verkoopt hij bestaand hout, uit Oost-Europa in de Benelux. Dit hout wordt weer gebruikt in het interieur of er worden weer meubels van gemaakt. Schrijven vindt hij leuk, vandaar dat hij zich aansloot bij de redactie van Radio Aalsmeer en nu als columnist. Iedere twee weken verschijnt er een pennenvrucht van zijn hand. Vandaag column nummer 60: ‘Oekraïne’.

De oorlog van meneer Poetin duurt alweer ruim 5 maanden. Het aantal overledenen loopt in de tienduizenden. Het westen heeft voor miljarden aan wapens geleverd aan Oekraïne. Het niet afhankelijk willen zijn van Russisch olie en gas heeft ertoe geleid dat de prijzen de pan uitstijgen en het ‘rijke’ westen de oorlog van meneer Poetin betaalt. De hele wereld kijkt met enige verbazing naar met name Europa die krampachtig probeert als eenheid over te komen wanneer het gaat om sancties tegen Rusland. Gas en olie die voorheen direct aan Europa werden geleverd vinden nu een andere weg en wellicht eindigt deze via een omweg alsnog in Europa met dit verschil dat wij het tienvoudige ervoor moeten betalen. Zolang het westen bereid is deze oorlog te financieren zal deze voortduren en nog onnoemelijk veel mensenlevens zullen verloren gaan. De voedselexporten via Odessa komen zeer langzaam
op gang en je moet je afvragen of het verdrag dat `Oekraïne en `Rusland via Turkije en de Verenigde Naties hebben afgesloten niet slechts een symbolisch akkoord is. Duidelijk is al wel dat de voorraden die opgeslagen liggen in de silo’s niet op tijd verscheept zullen worden om ruimte te maken voor de nieuwe oogst.

De regering in Kiev heeft dan ook een oproep gedaan aan het Oekraïense bedrijfsleven om binnenvaartschepen te kopen met als doel de exporten van graanproducten en eetbare oliën via de Donau te faciliteren. Juist in een jaar waar al de beschikbare tonnage nodig is om bijvoorbeeld kolen te vervoeren naar de Duitse elektriciteitscentrales, alle schepen slechts met deellading over de rivieren varen vanwege het extreem laag waterniveau, is dit geen sinecure.

Ook ik ben door mijn relaties uit Odessa gevraagd of ik voor hun schepen wil kopen. De afgelopen 6 weken rijd ik dus langs de Nederlandse rivieren waar ik met scheepseigenaren afspreek om hun schip voor één of twee uurtjes af te meren zodat ik de schepen kan inspecteren en kan onderhandelen over de verkoopprijs. Inmiddels heb ik namens mijn Oekraïense relaties de eerste deals succesvol afgesloten. Los van het feit dat ik heilig geloof in het feit dat stimulering van de Oekraïense economie en het herstellen van de export van voedselproducten uit één van ’s werelds grootste graanproducenten uiteindelijk de kans op vrede zal vergroten, moet ik ook eerlijk bekennen dat, wanneer je kris kras door Nederland rijdt langs de vele waterwegen die Nederland rijk is, je ook realiseert hoe mooi Nederland eigenlijk is.

Ik ben vereerd dat ik met mijn kleine ‘toko’ dit werk mag doen en ben er trots op dat ik op mijn manier een steentje kan bijdragen aan het economisch herstel van een schitterend land dat het op dit moment zwaar te verduren heeft.

Gepubliceerd: 7 augustus 2022 om 11:43 uur, geschreven door Ilse Zethof