Column: 'La dolce vita'

Op radioaalsmeer.nl verschijnt iedere zondag een nieuwe column geschreven door en voor een Aalsmeerder of Kudelstaarter. Deze week de 77e column van Ernst de Jong: ‘La dolce vita‘.

Je kunt geen krant openslaan, of je leest iets over het demissionair kabinet, vertrekkende vrouwelijke politica, de toekomstplannen van Dhr. Omtzigt of de opvolging van Mark Rutte. Nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven en Nederland krijgt in navolging van de Provinciale verkiezingen in maart van dit jaar nogmaals een democratische kans om, via de stembus zijn of haar onvrede te uiten over het huidige beleid door op andere partijen te stemmen. Laten wij hopen dat er een halt wordt toegeroepen aan de enorme versplintering die de afgelopen vier jaar heeft plaatsgevonden. Na een hete zomer zal er vast en zeker ook een heet najaar volgen.

Al dit nieuws krijg ik slechts maar gedeeltelijk mee. Wij zitten in Puglia, Italië en houden ons voornamelijk bezig met het bezoeken van middeleeuwse stadjes, charmante trattoria en schitterende stranden. Vanmorgen, aan het ontbijt, zaten wij op het dakterras van onze B&B. Wij keken uit over de oude stad met vele platte daken en evenzoveel dakterrassen waar toeristen en de lokale bevolking nog genoten van enige verkoeling middels een licht briesje. De thermometer geeft al de 31 graden aan en dus belooft het een warme dag te worden. De eigenaar van de B&B, die echt z’n best deed om een paar woorden Engels te spreken, informeerde naar onze plannen van vandaag. Wij vertelden hem dat wij een rustdagje in wilden bouwen en een dagje naar het strand zouden gaan. Hij veegde met zijn zakdoek zijn bezwete voorhoofd af en bood ons aan dat wij een parasol van hem mochten lenen zodat wij niet volkomen gegrild terug zouden komen. Dat was geen overbodige luxe!

Wij hadden ons net geïnstalleerd op het strand en genoten met name van het feit dat niemand muziek aan had staan. Het enige geluid kwam van gezellig kletsende mensen, maar toen gebeurde het…

De lagere schoolkinderen van 9 tot 12 jaar hadden besloten om, in plaats van de gymnastiekles op het schoolplein te volgen, met z’n allen naar het strand te gaan en ze gingen letterlijk met z’n allen precies dáár zitten waar wij ook zaten. Handdoeken werden neergelegd rondom ons op een afstand van nog geen halve meter, terwijl er toch echt nog volop ruimte was. Er werd druk heen en weer gelopen zonder al te veel acht te slaan of ze per ongeluk op onze handdoeken stonden. Het was gedaan met de rust zo dachten wij. Vertwijfeld keek ik al om mij heen of wij misschien toch maar moesten verkassen, maar voordat deze gedachte serieuze vormen aannam holden alle 40–50 kinderen met het onderwijzend personeel naar de zee waar ze vervolgens twee uur lang niet meer uitkwamen. Na precies 2 uur klonk het fluitje van de meester en stormden alle kinderen weer op ons af, kleedden zich aan en verlieten het strand. Nog even nagenietend van het omschreven tafereeltje, besloten wij het strand te verruilen voor een schaduwrijk terrasje om daar een lichte lunch te nuttigen onder het genot van een koel glas wijn.

Ernst de Jong

Ernst de Jong

Ernst de Jong is een 58-jarige geboren Amsterdammer die sinds 2006 in Nieuw Oosteinde woont. Hij werkte 28 jaar als handelaar in grondstoffen, maar timmert tegenwoordig als zelfstandig ondernemer aan de weg. Naast diverse opdrachten als Consultant en Interim Manager, verkoopt hij bestaand hout, uit Oost-Europa in de Benelux. Dit hout wordt weer gebruikt in het interieur of er worden weer meubels van gemaakt. Schrijven vindt hij leuk, vandaar dat hij zich aansloot bij de redactie van Radio Aalsmeer en nu als columnist. 

Foto: eigen foto

Gepubliceerd: 16 juli 2023 om 9:00 uur, geschreven door Elbert Huijts