Column: 'Een eenzame kerst'

Op radioaalsmeer.nl verschijnt iedere zondag een nieuwe column geschreven door en voor een Aalsmeerder of Kudelstaarter. Deze week de vierde column van Frans Huijbregts: ‘Een eenzame kerst’.

Nog hemelsbreed een week of vier en dan is het weer Kerstmis. Voor de Christenen onder ons de dag(en) dat we de geboorte van Jezus Christus vieren, voor de seculieren onder ons een van de jaarlijkse fijne feestdagen, maar voor de meesten wel die dagen die we met onze geliefden vieren: lichtjes in de duisternis, warmte binnen als het buiten koud is en mooi versierde tafels en heerlijke gerechten, de kerstboom, de kaarsjes en de open haard aan en mooie verhalen maken samen.

Tot zover de theorie. Want de praktijk is helaas weerbarstiger. Natuurlijk gaat het het overgrote deel van Aalsmeer en Kudelstaart goed: op dag 1 met de familie uit eten, op dag 2 ook uit eten of lekker thuis met de schoonfamilie of met goede vrienden, eventueel nog op dag 3 samen naar een leuk uitje en dan even in alle rust toewerken naar de laatste werkdag en het vuurwerk op oudjaar.

Voor veel mensen in onze gemeente is dit echter niet zo vanzelfsprekend. Ze zijn bijvoorbeeld oud, wat minder goed ter been, sinds kort alleenstaand, nog niet zo goed verbonden in de nieuwe buurt, misschien anderstalig, of vinden het gewoon wat lastiger om contact te maken. Voor die mensen zijn de kerstdagen té vaak eenzaam, confronterend of verdrietig. En dat kan toch nooit de bedoeling zijn van Kerstmis?

Ik heb een goede vriend, op de Uiterweg. Daar gaan wij elk jaar wel een van de kerstdagen ofwel feestelijk eten, ofwel voor een kerstborrel langs. Die goede vriend nodigt al jarenlang traditioneel zijn eenzame oude buurvrouw uit voor het diner. Stoel erbij, ze schuift gewoon aan, en gaat weer weg als het haar te vermoeiend wordt. Geen verplichtingen, gewoon zoals ze is. Ook ‘het oude mannetje’ dat zijn hond vaak uitlaat is meerdere keren aangeschoven geweest. Ook die pakt gewoon een stoel en doet lekker mee. Of niet, maar dat is ook oké. Zit af en toe een beetje te knikkebollen maar geniet wel met volle teugen van de verhalen en de gezelligheid. Want thuis is ook maar zo alleen, en binnen is het warm en licht en goed.

Bovenstaand verhaal staat niet op zichzelf. Vanmorgen kreeg ik een mail van een meneer in Kudelstaart die op Tweede Kerstdag een mooie middag wil organiseren voor de mensen in Kudelstaart die tot bovenstaande tweede groep behoren. Hij wil eenvoudigweg niet dat deze mensen op deze ‘feestdag’ alleen zitten, en dat is een mooi streven. Daar ga ik dus maandag a.s. vol mee een de slag!

Bovenstaande slechts ter overweging. Want… een stoel erbij is zo geregeld. En wie weet worden hierdoor dit jaar wel éxtra mooie herinneringen gemaakt!

Frans Huijbregts

Frans Huijbregts woont en werkt met veel plezier in Aalsmeer. Als Brabander was hij destijds import, maar is hier inmiddels prima geland en geniet van de mensen, de poel en de gezelligheid. Frans werkt weer sinds 1 juni 2023 als welzijnswerker in Aalsmeer en Kudelstaart. Hij is 58 jaar, woont samen met Anna en haar dochter van bijna 19 (Eva) en heeft uit een eerder huwelijk een zoon van 28 (Matthijs) die inmiddels al jaren in Rotterdam woont.

Gepubliceerd: 3 december 2023 om 9:00 uur, geschreven door Elbert Huijts