Truus Oudendijk maakte jarenlang het overbekende kettinggesprek en schreef ook wekelijks een column voor het Witte Weekblad Na het verdwijnen van deze lokale Aalsmeerse krant, verschijnt iedere woensdag om 12.00 uur de column op de website van Radio Aalsmeer. Onder de titel ‘Breek in de Week’ de wekelijkse kijk op de wereld om ons heen door Truus Oudendijk. Deze keer: “Pasen”.
‘Als ik nou twee kippen koop, jij een fles bubbels meeneemt en je vader de BBQ aansteekt, durven we het dan aan Eerste Paasdag?’, app ik naar de dochter. ‘Ik vind het een plan’, is het onmiddellijke antwoord. We gedragen ons al weken coronaveilig, zien elkaar mondjesmaat en nemen dan de regels in acht. Maar het wordt prachtig weer, onze tuin is van het formaat dat je prima anderhalve meter afstand kunt houden en dat geldt voor het huis ook wel. Dan belt de zoon: ‘Mogen de kids zondag bij jou komen? Dan kunnen wij samen even klussen’. Hij moet over tien dagen verhuizen, er is zat te doen aan opknapwerkzaamheden in zijn nieuwe woning en de situatie is momenteel niet zo, dat je even een blik vrienden opentrekt om mee te komen helpen. Er is wel hulp, maar die komt gedoseerd. ‘Je zus komt eten’, leg ik uit, ‘dan wordt het misschien wat veel.’ ‘Ik haal de kinderen wel weer op voordat zij er is’, zegt hij.
Het plan is goed, maar de uitvoering iets minder. Zij komt iets vroeger en hij iets later en dan zitten we ineens toch met zeven man in de tuin. Plus twee kleintjes. Nog steeds is die 1,5 meter geen probleem. Kinderen in de zandbak, wij onder de nog kale plataan in het gras met keurig twee armlengtes ertussen. Het is gezellig, we zijn blij elkaar weer te zien en te spreken. Nou hij er toch is, besluit zoon toch maar te blijven eten, tot grote vreugde van zijn dochter, die totaal niet de behoefte voelt om naar huis te gaan. En dan is het tijd voor actie in de keuken. Dochter en ik gaan op correcte afstand samen aan de slag, salade maken, de aardappels nog eens omscheppen, asperges koken. De twee kleintjes gaan in bad. Man en kleinzonen ontfermen zich over de inmiddels gare biologische polderhoenen, de wildschaar komt er aan te pas, maar een van de hoenen schiet los, de schaal kantelt en al het braadvet druipt op de keukenvloer. Tegelijkertijd zie ik op de vloer voor de kookplaat een roodbruine plas liggen, die gestaag groter wordt, het druppelt zo onder uit het kastje vandaan. Heel luguber, alsof er iemand vermoord is in mijn keukenla. Bij nadere inspectie blijkt een omgevallen fles sojasaus de dader, die vloeistof stroomt door twee laden heen naar beneden. En wat is 2 deciliter dan veel. Terwijl kleinzonen in de weer gaan met sop en dweil ter bestrijding van het kippenvet en ik met keukenpapier aan de slag als wapen tegen een la vol sojasaus, klinkt uit de badkamer luid gebrul. Bloed aan de muur, kleinzoon van twee heeft zich gestoten tegen de kraan, tand door zijn lip. En dat allemaal in tien minuten tijd. De chaos is compleet. Een kwartier later is alles weer gesust en geregeld en heb ik een borrel verdiend. Maar die anderhalve meter hebben we dat afgelopen half uur niet gehaald. Nou maar hopen dat dat goed komt.
Truus Oudendijk
Gepubliceerd: 15 april 2020 om 12:00 uur, geschreven door Elbert Huijts
Studio
Studio's Aalsmeer
Van Cleeffkade 15
1431 BA Aalsmeer
Telefoon
0297 - 325858
E-mail
info@radioaalsmeer.nl