Column 'Breek in de Week': Party time

Truus Oudendijk maakte jarenlang het overbekende kettinggesprek en schreef ook wekelijks een column voor het Witte Weekblad  Na het verdwijnen van deze lokale Aalsmeerse krant, verschijnt iedere woensdag om 12.00 uur de column op de website van Radio Aalsmeer. Onder de titel ‘Breek in de Week’ de wekelijkse kijk op de wereld om ons heen door Truus Oudendijk. Deze keer: “Party Time”.

We zijn probleemloos door Zweden gereden, er was wat controle bij binnenkomst, maar dat betrof alleen drugs, de auto’s voor ons kregen allemaal bezoek van een hond, die auto en achterbak doorsnuffelde; wij mochten zonder meer doorrijden. Een camper en drugs zijn blijkbaar een onwaarschijnlijke combinatie.

Ook hier zijn de nodige maatregelen genomen in verband met Covid-19. Zweden gaat er echter wat minder krampachtig mee om. Dat is ook makkelijker, dit land is tien keer groter dan Nederland en er wonen maar 10 miljoen mensen. Dan kom je elkaar niet zo gauw tegen. Het voelt in ieder geval heel relaxed. Overal is het verzoek om afstand te houden en in de supermarkten zijn lijnen op de vloer geplakt om die 1,5 meter aan te geven. Maar de winkelwagentjes worden niet ontsmet. De universiteiten zijn gesloten, onze kleinkinderen volgen colleges online aan huis. Kinderen tot 16 jaar kunnen echter gewoon naar school. Daardoor kunnen hun ouders aan het werk blijven en zijn hun kinderen verzekerd van een maaltijd.

Café’s en lunchrooms zijn open, maar festivals en evenementen gaan niet door. Dat merken mijn dochter en schoonzoon ook. Boekingen in hun Bed & Breakfast hotel in Arvika worden achter elkaar afgezegd. Omdat het nog steeds koud is, stelt schoonzoon voor om met zijn allen in het hotel te gaan wonen en de verwarming in het huis uit te zetten. Twee gebouwen opwarmen is onnodig kostbaar. Het is een gezellige boel, we bivakkeren met elkaar in de hotelbar en eetzaal en slapen heel luxe in een van de hotelkamers.

Wij zijn hier om een bijzondere verjaardag te vieren, schoonzoon wordt vijftig. Dochter en ik treffen de nodige voorbereidingen voor het feest. Ik bak de in onze familie beroemde Tabitha’s appel-noten plaatkoek en een sinaasappel-cranberry cake. Die verdwijnt tussendoor als sneeuw voor de zon en er moet weer een nieuwe komen. We maken stoofpotten, soepen en salades en twee dagen voor de verjaardag arriveren vrienden uit verschillende uithoeken van Zweden om het feest mee te vieren. Van honderd kilometer noordelijker tot vierhonderd kilometer oostelijker. Maar ook vlak in de buurt. Over afstanden heb je het niet in Zweden. Een van hen is een vriend van mijn dochter uit de tijd dat ze nog samen in Aalsmeer op de basisschool zaten. Het is voor mij ook een bijzonder weerzien. Familie uit Nederland die tickets geboekt hebben om het feest mee te vieren moeten het helaas af laten weten, alle vluchten zijn gecanceld. Maar onze tweede dochter volgt ons voorbeeld en gaat de uitdaging aan om met twee zonen de reis per auto te maken. Ook zij komen zonder problemen Duitsland door en Zweden binnen.

Zweden is prachtig in de ontluikende lente. “Fifty shades of green” zegt de oude schoolvriend. Heel toepasselijk. We brengen onze dagen door met wandelen door ‘eeuwig zingende bossen’, langs meren en met worstjes grillen boven het kampvuur. En ook met champagne, het leven moet nog steeds gevierd worden. Bij thuiskomst heeft de vriend een pub quiz georganiseerd, het wordt een hilarische avond. Het zijn fantastische dagen en Corona lijkt heel ver weg.

Maar we moeten ons weer voorbereiden op de terugreis. “Je komt het land niet uit”, zegt de andere vriend, en houdt ons een scala aan problemen voor. Hij is meer van het rampenscenario. Dat zijn wij niet. Over twee dagen pakken we gewoon de camper weer in en vertrekken richting Göteborg. We zien wel.

Foto: Truus Oudendijk

Gepubliceerd: 6 mei 2020 om 12:00 uur, geschreven door Elbert Huijts