Column Truus Oudendijk: "Omdenken"

Truus Oudendijk maakte jarenlang het overbekende kettinggesprek en schreef ook wekelijks een column voor het Witte Weekblad  Na het verdwijnen van deze lokale Aalsmeerse krant, verschijnt iedere woensdag om 12.00 uur de column op de website van Radio Aalsmeer. Onder de titel ‘Breek in de Week’ de wekelijkse kijk op de wereld om ons heen door Truus Oudendijk. Deze keer: “Omdenken”.

De varende boswachter is er niet meer heb ik begrepen. Het gebied van de Poel is te groot om te controleren, werd mij verteld. Is op zich een bizarre conclusie, want hoe groot is het wateroppervlak in vergelijk met het landoppervlak in dit dorp? En hoeveel boten liggen er in jachthavens? Vast genoeg om regelmatig een controle rondje te varen. Er zijn naar mijn idee ook genoeg handhavers beschikbaar voor zo’n klus. Maar dat is vast een te simpel rekensommetje. Resultaat is dat vernielingen en vandalisme gewoon doorgaan op de eilandjes. Dat wordt dus ‘gedoogd’. Want hoe wil je het anders noemen als je als gemeente geen oplossing weet te bedenken voor dit probleem. Jongelui van 14 en 15 jaar zorgen al voor overlast en vernielingen. Ze vervelen zich omdat ze niet naar school mogen en hebben ouders die het goed vinden dat ze met bootjes het water opgaan om rottigheid uit te halen. Ik denk namelijk niet dat ze dat zwemmend doen.

Hoe gaat het met de taken van de handhavers? Hebben die eens per week een werkoverleg? Krijgen ze opdrachten? Zegt een gemeente ambtenaar op maandagochtend tegen ze: laat die Poel maar zitten, gaan jullie deze week fijn even alle hutten opruimen, want dat geeft zoveel overlast? Of  mogen ze zelf bedenken hoe ze hun week indelen?  In mijn optiek hebben vernielingen te maken met afbraak en hutten bouwen met opbouw. Ik begrijp niet dat je je als gemeente niet druk maakt om het ene feit, maar wel alles inzet voor het andere. De reactie: ‘er gaan zwervers in wonen’ is onzin. Die zwervers bevinden zich op heel andere locaties dan in die jongenshutten. Ze zijn zo aan te wijzen, want we komen ze regelmatig tegen tijdens onze ochtendwandeling. Is het niet wijzer iets aan die zwervers te doen als dat zoveel gevaar oplevert? Of durven handhavers dat niet? Zijn jongetjes van elf een makkelijker doelwit dan volwassen mannen?

Vanwege de vele reacties op de huttenopruimactie mogen die leuke jongens bij de wethouder komen praten. Zeggen wat ze missen hier in het dorp. Dat antwoord kan de wethouder zelf wel geven. Waar het aan mankeert is een oogje dat dichtgeknepen wordt en als handhaver een keer de andere kant opkijken al je een hut tegenkomt. Een beetje begrip opbrengen voor jongens die constructief en creatief omgaan met de ‘ophokplicht’ van dit moment. Maar dat zit niet in het takenpakket. We zitten allemaal aan regels vast en dat is al lastig genoeg. Waarschijnlijk krijgen die jongens keurig een landje toegewezen wat al in het bestemmingsplan staat als speelterrein. “Kijk jongens, daar mag het”.  En dat is nou precies wat ze niet zoeken. Dat knijpt namelijk elke creativiteit en avonturenzin dood. Wordt het niet tijd voor wat bijscholing? Is het misschien een idee als de complete gemeentelijke organisatie, inclusief handhavers, op een cursus ‘omdenken’ gaat?

Truus Oudendijk

Foto: Pixabay

Gepubliceerd: 20 mei 2020