Column: Aalsmeer: niet te omschrijven

Op radioaalsmeer.nl verschijnt iedere zondag een nieuwe column geschreven door en voor een Aalsmeerder of Kudelstaarter. Deze week Wilco Hoogeveen.

Als mensen van buiten Aalsmeer mij wel eens vragen wat ik van Aalsmeer vind, vind ik dat altijd lastig te beantwoorden. Tijdens de Feestweek is er voor mij geen mooier dorp. Ik geniet van de gekte en gezelligheid op het water met de verlichte botenshow en de Pramenrace, en de levendigheid rondom de Feesttent. En ook op mijn bootje of SUPboard dobberend op de Westeinderdijksloot ben ik volmaakt gelukkig. Maar in de grijze maanden die in Nederland 8 maanden per jaar lijken te duren, mist er voor mij wel wat in ons dorp. Iets dat ik niet precies kan aanwijzen. Is het het feit dat alles in Aalsmeer zo ver uit elkaar ligt? Als je even wil volleyballen bij the Beach, poolen bij de Gouwe Tèèn en naborrelen in de Praam ben je lopend bijna anderhalf uur bezig, bijvoorbeeld. Ik heb voor vrienden uit Utrecht wel eens een kroegentocht willen organiseren, maar liep er tegenaan dat er vrij weinig kroegen zijn in ons dorp, en je voor een volwaardige tocht heel wat kilometers moet afleggen. Zonder fiets houdt het eigenlijk al op. Verder hebben we geen treinstation en geen directe busverbinding meer met Schiphol. Geen bioscoop en geen karaokebar. Oh en zo goed als geen koopwoningen onder de 3 ton.

Zo opsommend snap ik weer volledig waarom ik naar Delft verhuisde toen ik ging studeren. Maar toch ben ik terug. Waarom? Dat is eigenlijk net zo lastig te benoemen. Is het nostalgie? Het feit dat mijn ouders en zussen hier wonen? De charme van de Aalsmeerse zomer op en rond het water? Het zichtbare en onzichtbare ondernemershart van ons dorpje? Ik heb geen idee. Hoofddorp en Amstelveen hebben voor mij altijd zielloos gevoeld, maar de ziel die ik in Aalsmeer voel, kan ik niet in woorden vatten. Dat gezegd hebbende merk ik ook dat er soms wat ziel lijkt af te sterven. Waar zijn de bandjesavonden in het oude dorp? Het Summer Dance Festival op het surfeiland? De Bloemencorso? Strengere eisen en hogere kosten zijn mede schuldig geweest aan het stuklopen van deze tradities waar ik zulke mooie jeugdherinneringen aan heb. Een rijk dorp met meer (succesvolle) ondernemingen per vierkante kilometer dan waar dan ook, een dorp dat vele tienduizenden euro’s aan vuurwerk sponsort elke september, maar niet in staat is deze events te behouden? Misschien is het een landelijke trend, misschien hebben de vaak knorrige mensen om mij heen gelijk die de bemoeienis van gemeente Amstelveen de schuld geven, maar ik mis het wel.

Tja, Aalsmeer. Langgerekt, onoverzichtelijk dorpje aan de Westeinderplassen. Een buitenwijk van Amsterdam, de fusiepartner van Amstelveen. Dorp van bloemen, water en ondernemers. Niet meer van de studio’s, hoewel die er nog wel zijn. Dorp met geschiedenis, niet altijd even mooi. Ik weet niet hoe ik Aalsmeer moet omschrijven of wat ik ervan moet vinden. Ik weet alleen dat ik er liever niet meer wegga.

Wilco Hoogeveen is 32 jaar oud en eigenaar van Turf Real Life Gaming BV waarmee hij unieke spellen ontwerpt, bouwt en exploiteert. Dit doet hij onder andere aan de Oosteinderweg, in de Watertoren van Aalsmeer en op het Fort in de Kwakel. Maar op 8 jaar ‘op avontuur’ in Delft na, is hij ook een Aalsmeerder in hart en nieren die zijn dorp aan het herontdekken is, als ondernemer en als bewoner van het centrum.

Gepubliceerd: 9 juli 2023 om 9:00 uur, geschreven door Elbert Huijts