Column: 'Dank u Sinterklaasje'

Op radioaalsmeer.nl verschijnt iedere zondag een nieuwe column geschreven door en voor Aalsmeerders of Kudelstaarters. Deze week de 14e column van Kim Maarse-Verschueren: ‘Dank u Sinterklaasje’. 

December is begonnen en de dagen worden korter. Lichtjes en kaarsen brengen warmte in de koude, natte winterdagen. Bij ons thuis is de aanloop naar pakjesavond in volle gang. Met een vleugje bittersweet genieten we voor de laatste keer van dit magische Sinterklaasfeest.

Onze jongste zit nu in groep 5, en dat betekent dat we volgend jaar opnieuw aan de slag gaan met surprises en gedichten. Maar ergens onderweg zullen we de Sinterklaas-bubbel moeten doorprikken, gelukkig heb ik daar nog even de tijd voor. Een gedachte die nu nog onwerkelijk voelt, want onze gelovige is volledig ondergedompeld in de Sinterklaassferen. Zijn verlanglijstje is met zorg samengesteld: geknipt, geplakt, geschreven en zelfs online gezet. Het Sinterklaasjournaal wordt aandachtig gevolgd (zonder stress, want bij Sinterklaas komt alles altijd goed). De schoenen worden trouw gezet en de liedjes worden uit volle borst gezongen.

Het “Sinterklaasgeheim” wordt zorgvuldig bewaard, ook door zijn oudere zus. Ondanks haar puberleeftijd zingt ze vrolijk mee (maar geen foto’s, mam). Ik schrijf in mijn vertrouwde Sinterklaashandschrift een briefje voor in de schoen, strooi nog één keer met pepernootletter en verstop de cadeautjes met behulp van pepernootpijlen door het huis.

In de klassenapp vragen meerdere ouders nadrukkelijk om de kinderen die “het geheim” kennen, stil te houden en hen mee te nemen in het spel. Gelukkig ben ik dus niet de enige ouder die de bubbel nog even intact wil laten. Het voelt als een gekoesterde traditie, eentje die we volgend jaar al moeten loslaten, maar waar ik  nu nog volop van geniet.

De komende week zetten we de puntjes op de –i- voor ons “heerlijk avondje”. We ronden de laatste cadeautjes af van de zorgvuldig samengestelde lijst. In de loop van de week verandert de woonkamer ongetwijfeld nog in het inpakatelier van Sinterklaas—uiteraard terwijl de kinderen op school zijn. Met rollen inpakpapier, cadeaulabels, en een vleugje georganiseerde chaos waan ik mijzelf inpakpiet en pak ik alles in. De jutezak wordt nog één keer van zolder gehaald en gevuld en we vragen de buurman voor de allerlaatste keer om flink op de deur te bonzen.
Na 13 prachtige jaren nemen we afscheid van het traditionele Sinterklaasfeest. Geen geheimzinnig gedoe meer, geen pepernotenletters of briefjes van de Sint. Geen schoen meer zetten met liedjes erbij, geen vroege dag vol spanning over wat er in de schoen zit. Niet meer vol verwachting om zes uur voor de tv voor het Sinterklaasjournaal. Geen “Ik hoorde vannacht de pieten!” of bonkende deuren.

Volgend jaar vieren we, als het aan mij ligt, nog steeds een “heerlijk avondje” samen, met pepernoten, misschien een cadeautje, maar wel zonder de volledige magie van Sinterklaas.

Dank u, Sinterklaas, voor al die jaren vol betovering, mooie herinneringen (en soms ook een vleugje stress).  En wat mij betreft tot volgend jaar!

Kim Maarse-Verschueren

Kim Maarse-Verschueren is 39 jaar, geboren en getogen in Aalsmeer.  Ze is getrouwd met Bas, mama van Fay (12 jaar) en Fedde (7 jaar). Lacht graag, heeft fibromyalgie, heeft soms moeite met die “lat” en zou het liefst in de Efteling willen wonen. Naast dat Kim werkzaam is bij Yuverta vmbo Aalsmeer, maakt zij samen met haar dochter een Podcast genaamd “De Brugcast”, die gaat over het gaan naar de brugklas. Ze schrijft graag over de dingen die zij meemaakt in haar dagelijks leven.

Foto: Pixabay

Gepubliceerd: 1 december 2024 om 9:00 uur, geschreven door Elbert Huijts