Column 'Breek in de Week': Handhaven

Truus Oudendijk maakte jarenlang het overbekende kettinggesprek en schreef ook wekelijks een column voor het Witte Weekblad  Na het verdwijnen van deze lokale Aalsmeerse krant, verschijnt iedere woensdag om 12.00 uur de column op de website van Radio Aalsmeer. Onder de titel ‘Breek in de Week’ de wekelijkse kijk op de wereld om ons heen door Truus Oudendijk. Deze keer: “Handhaven”.

Een berichtje op Twitter vanmorgen: jongens van 11 jaar hebben een hut gebouwd in bosschages op een afgelegen stukje grond. Ze hebben zelfs wat zaden gekocht om groente te kweken. Ik vond het een fantastisch idee, wat een avontuur. Helemaal Robinson Crusoë, overleven op je eigen eiland. Heel vindingrijk in deze barre Corona tijden. Over duurzaamheid gesproken. Dit is een schoolvoorbeeld. “MAAR HANDHAVING HEEFT BESLOTEN DAT DE HUT WEG MOET, op zo’n moment haat ik dit land”, twitterde de moeder van een van de jongens. Terecht in hoofdletters.

Ik kan het niet anders dan met haar eens zijn. Dit valt onder de categorie muggenziften of mieren neuken. Waarbij gelijk de vraag rijst: waarom is Handhaving wel paraat bij ludieke acties van ondernemende jongensacties waar geen mens last van heeft- en niet aanwezig bij vernielingen en vandalisme op eilandjes in de Poel? Is dat te ver weg om te controleren? Heeft de boot van de varende boswachter een lekke band? Dat ding is toch bestemd voor handhaving op de Westeinder? Of durven ze niet het water op? Teveel wind? Te koud?

Ik ben een redelijk gezagsgetrouw type, maar ook een voorstander van burgerlijke ongehoorzaamheid. Regels zijn er om overtreden te worden anders heb je er niks aan. Mijn hele leven vecht ik al tegen mensen die tegenover mij een houding aannemen van: ik wil en jij moet. Zeker als ik daar het belang niet van inzie. ‘Moeite met gezag’ is nogal eens in mijn beoordelingsgesprek naar voren gekomen. Was ik best trots op en vooral van plan dat zo te houden. ‘Wat hoort bepalen we zelf wel’ is altijd mijn motto gebleven. Daar heb ik mij de afgelopen weken ook aan gehouden door tegen elk advies en alle regels in toch naar Zweden te reizen en daar onze tent op te slaan (al was het in dit geval wel een luxe variant). Ik heb daar in ieder geval geen spijt van, het is mij best bevallen. Die leuke jongens met hun hut zijn avontuurlijk, denken “out of the box” in tijden dat ze niet naar school mogen en iets moeten verzinnen om zichzelf bezig te houden. Hoe gaaf is dat! En dan ga je als overheid met het bestraffende vingertje wijzen: mag niet jongens, opruimen.

Als ik hun moeder was zou ik zeggen: Niks van aantrekken mannen, lekker laten staan die hut. Laten we maar eens afwachten wat er gebeurt.

Ik maak me sterk dat handhaving niet zelf aan de slag gaat om het bouwwerk te verwijderen. Hooguit komt er een nieuwe waarschuwing en gemeentelijke kwesties in aanmerking genomen gaat daar wel weer een tijdje overheen. Dat kon zomaar eens de zomer uit duren. En tegen die tijd staan de boontjes boven de grond. Misschien komt er een boete. In dat geval zou ik een bezwaarschrift indienen. Er zijn hier in het dorp bijzondere talenten op dat gebied en die willen vast wel helpen met opstellen. Of een crowdfunding starten. Ik denk dat ze een goede kans maakt, gezien haar netwerk. Mocht die actie er komen, mag ze bij mij als eerste aankloppen. En tot zover; lekker intact laten die hut.

Truus Oudendijk

Foto: Truus Oudendijk | eigen foto

Gepubliceerd: 13 mei 2020 om 18:14 uur, geschreven door Elbert Huijts