'Het gaat mij om de muziek en het verhaal'

Naam: Frank Bunnik
Programma: ‘de Laatste Loodjes’ elke zondag van zes tot acht ’s avonds. De Zomerse 50 en de Winterse 50 (als het uitkomt)
Wat: radiomaker
Beroep:  geluidsman voor de TV

Sfeer: bij Bertram op de pof, fles met honing tegen de hoest.

Waarom maak je radio?
Omdat ik van muziek en radio hou. Ik kom uit De Kwakel en zat in Aalsmeer op de Westplas Mavo. Eddie Zethof van Radio Aalsmeer was familie van klasgenoot Jeroen. Wij mochten in de studio uit de bakken de CD singles kiezen voor zijn programma Ed’s Happy Hour. Dat programma is er nog steeds op de zondag nét voor mijn programma ‘de Laatste Loodjes’.

Hoe was voor de eerste keer radio maken?
Dat was twee radio studio’s geleden in de Dorpsstraat. Ik was zeventien en ik vond het heel indrukwekkend al die knopjes. Wij mochten al vrij snel meehelpen bij het programma ‘Sportivi-tijd’ van Jan Peterse. Jan bood het aan en wij wilden dat ook dolgraag. Radio maken is leuk. Ik smeer alles helemaal dicht met muziekjes en jingles. Dat vind ik het spannende er aan. Gewoon dat het helemaal klopt qua tijd. Nee, ik ben totaal niet opgeleid. Dat was in die tijd bij de radio niet. ’Als je hier op drukt dan start díe CD’.  De sfeer was toen heel relaxed. We mochten alles doen wat we wilden. Het was 2002. Waarom mijn programma ‘de Laatste Loodjes’ heet? Toen waren we nog het laatste programma van de week. Om acht uur was het afgelopen. Nu gaat de radio elke avond door tot twaalf uur en soms later.

Tja, het was toen echt puberradio. Dat was het gewoon. Ik heb nog wel wat dingen bewaard. En ja, ik luister nog wel eens terug. Wat me dan opvalt?  Dat we heel jong waren en dat het héél slecht was! Er belde wel eens een man kwaad op. Wat hij zei weet ik niet meer, we werden in elk geval kleuters genoemd. We hadden toen een wisselende groep jongens en meisjes die het programma maakte. Het was een vriendenavond. Het nieuws kwam van Radio 2 en we moesten precies eindigen, dus het was altijd een race tegen de klok.
Radio Aalsmeer is nu zoveel anders en professioneler, ook mijn programma.

Inmiddels is geluid mijn beroep en ben ik afgestudeerd aan de Filmacademie. Radio is nu ook meer een uitdaging. Laatst bewerkte ik Julia, de nummer 1 hit van Nick en Simon. Je weet wel, het liedje waar ze zoveel meisjesnaam versies van hebben gemaakt.  Ik plakte er 14 verschillende namen in. Dat vind ik leuk. Je kan het terugluisteren op de Facebook van Laatste Loodjes!

Laatste Loodjes
Ik ben nu al anderhalf jaar al bezig met 50 jaar Top 40. Dat is bijna afgelopen. Eindelijk! Weer tijd voor iets anders, iets nieuws. Op een of andere manier heb ik iets met het jaar 1989. Ik denk dat mijn eerste muziekherinneringen daarvandaan komen. Welke liedjes er waren in die tijd? 'We are growing' van Margaret Singana, het themalied van Shaka Zulu bijvoorbeeld.

Het gaat bij mijn programma vooral om de muziek en het verhaal. Ik doe het nu met Walter. Hij brengt de nieuwe muziek in. Meestal wat echt nog een hit gaat worden. Ik zoek meestal de vergeten liedjes. Luisteraars reageren dan via de mail en Facebook. Leuk om te doen en voor te bereiden. We hebben bijvoorbeeld een radio-item waarbij we twee platen hebben met dezelfde titel en de luisteraar mag bepalen welke van de twee we helemaal gaan draaien. Verder hebben we een item waarbij we het lot laten bepalen welk liedje we draaien: een nummer 1-hit van vandaag in het verleden, waarbij Walter aan een bingomolen draait met daarin bingoballen met jaartallen er op. De nummer 1-hit uit het jaar dat daar uit komt rollen draaien we dus. Hartstikke spannend altijd weer.

De Zomerse 50 is een initiatief van 150 Nederlandse en Belgische lokale omroepen in augustus. Dat is vier uur lang genieten. Nee, ik vind mijzelf niet echt een prater. Ik vind wel dat ik veel van muziek afweet.  Ik ben denk ik eerder radiomaker. Walter is de co-host. Ik ken Walter al een hele tijd. Hij kwam ooit in de studio bier brengen en toen is hij nooit meer weggegaan.

Wie zijn je radiohelden?
Toen ik elf was ontdekte ik de Top 40 met Erik de Zwart. Die ging er in sneltreinvaart doorheen. Het was zo strak en sterk. Ik ben een paar jaar geleden Top 40-ambassadeur geworden. Daar zijn er meer van in Nederland. Wat we doen? Heel veel werk. We houden de site bij. Vullen gegevens aan. Singelhoezen zijn we nu bijvoorbeeld aan het inscannen.  Ik weet natuurlijk niet alles, maar ik durf wel te zeggen dat ik heel veel weet over de Top 40.

Ik luister wel eens dingen terug op Radio Aalsmeer, maar ik kan het niet ontvangen thuis. Maar dat is geen reden, want ik kan het ook thuis luisteren via de site op de computer of op mijn mobiel. Ik ga wel random door alle programma’s. Ik vind de Praatpaal op donderdag leuk. Het idee is creatief. Mooi dat de luisteraar ook echt een stem krijgt.

Zou je zonder radio kunnen?
Ik denk het niet. Ik wil dingen aan mensen laten horen. Dat mengpaneel, de spanning, de tijdsdruk. Ik vind het leuk om te zoeken naar vage B-kantjes en albumtracks en deze te bewerken tot fillers (achtergrondmuziekjes), om overheen te praten.

Een tijdje terug zei de andere Frank bij Radio Aalsmeer.’Ik heb eens op de lijst van je programma de Laatste Loodjes gekeken. Hoe kun je zoveel fillers hebben? Dan neem ik ook vaak dingen mee op een harde schijf. Daar staat ook mijn muziek op.

Wat is je lievelingsliedje?
Mijn eerste idee is L’Amour Toujours van Gigi D’Agostino, maar dat is meer een 'guilty pleasure',  ik was toen 16. Dus om toch iets verantwoords te noemen: Elbow met ‘One Day like this’. Dat is een positief liedje, dat past in de lente en als je verliefd bent.

Tekst: Anna-Maria Mantel
Foto: Arjen Vos