'Muziek geeft mijn stemming positieve zwaai'

Naam: Peter Boogaard
Programma: ‘Met Peter in de Ether’ op zaterdag van 19 tot 21 uur in de avond. Tijdloze rockmuziek.
Functie: Radiomaker
Werk: Projectbegeleider Infrastructuur BAM

Sfeer: Dimlicht en gezelligheid tot laat. Restje thee in de redactieruimte van de radio.

Waarom maak je radio?
Op mijn vijftiende had ik al een drive-in show. Vanaf dat ik kan praten, ben ik al gek van muziek. Een collega van mij bij de Rabobank werkte bij VLOH FM. Daar hadden ze geen ruimte… maar bij Music Radio Aalsmeer was er gelukkig nog een plek vrij. MRA was een piraat en allang uit de lucht gehaald door de Radio Controle Dienst. Toen ik er 25 jaar geleden bij kwam waren ze bijna een legale omroep: Radio Aalsmeer.
Het was echt goede radio. In die tijd mocht je muziek draaien, maar je moest ook verbonden zijn aan een informatiever programma. Ik koos sport want dat vond ik leuk. Als verslaggever werkte ik mee aan Sportivi-tijd op zaterdag en zondag met Jan Peterse. Dan had je ook contact met de mensen die in de studio bezig waren.

Sport was echt een groot team. Iedere vereniging had live zijn contactpersoon. Jan van Grieken ging mee met de handbal. Rinus van Itterzon versloeg bijvoorbeeld het midgetgolf. We hebben zulke leuke dingen gedaan en waren overal. Eerst zijn we met het sportteam nog gaan oefenen voordat de eerste echte uitzendingen begonnen. Gewoon bij Cock Bareuh thuis op zijn ark.  Dat was echt heel leuk. We speelden en keken gelijk of de techniek werkte. Iemand riep: “Dan schakelen we nu over naar de…” en dan nam iemand anders het woord over. Ik herinner me ook dat daar overal draden liepen. We leerden op cursus ook monteren met cassettebandjes!
Verslaggeven bij een live uitzending is geweldig. Ik herinner me het rolstoelbasketbal toernooi. Dan heb je echt het meeste contact met het publiek dat altijd zit te luisteren. Dat is gaaf. Als je in zo’n hal zit dan gaat het gewoon zo goed. Gewoon een kwestie van focussen. Dat was echt heel leuk. We moesten dan inprikken op de telefoonuitrusting om in de uitzending te komen. Ik deed ook de muzieksamenstelling voor Sportivi-tijd. Dat kwam gewoon bij mij thuis vandaan uit mijn eigen collectie van vinyl. Niet al te hard, jaren 60 tot 80. Gewoon passend bij een informatieprogramma. Muziek wat door iedereen gepruimd kan worden. Ik vond het al best.

Mijn muziekradioprogramma heet ‘Met Peter in de Ether’. Dat heb ik zelf verzonnen. Het gaat natuurlijk nog steeds om radiogolven in het luchtruim. In de auto druk ik altijd de radio even in om te kijken of je Radio Aalsmeer nog hoort.

Wat is ‘Met Peter in de Ether’?
Muziek draai ik om mijn stemming een positieve zwaai te geven. Dat kan alle soorten muziek zijn. Op de radio draai ik tegenwoordig alleen maar rock. Dat is goede muziek. Muziek moet ook een deel van je zijn. In het begin draaide ik veel gevarieerder. Nu kies ik vaak voor tijdloos en dan kom ik toch vaak op rock terecht. Dan probeer ik datgene te draaien wat niet in de eenheidsworst van Radio 1, 2, 3 en Radio 538 past.

In mijn radioprogramma interview ik ook veel nationale en internationale rockartiesten. Robby Valentine bijvoorbeeld. Ik heb echt heel veel platen. Wel tienduizend en ook zo’n vierduizend cd’s. Ja, allemaal op alfabet in de kelderkast en op zolder.

Kan je zonder radio?
Denk het niet. Als ik achter die mengtafel zit en twee uur naar mijn eigen muziek luister in alle rust… dan is radio mijn stukje ik.  Mijn luisteraars vind je trouwens wereldwijd. Sommige luisteren al jaren. Er wordt ook flink gereageerd op mijn Facebook pagina. Zelfs uit Canada, België, Marokko en Zuid Afrika.

Waarom ben je bij Radio Aalsmeer gebleven?
Omdat ik het wel naar mijn zin heb. Ik heb ‘n moment gehad dat ik dacht: Ik stop ermee! Dat was bij de beroemde bijeenkomst in het Dorpshuis van Kudelstaart. Er was sprake dat we niet meer onze eigen muziek mochten kiezen. Ik vond dat jammer. Toen ben ik opgestaan en zei: IK STOP! Dan kunnen jullie mijn stem eruit halen. Ik ben gelijk weggegaan. Dat gaf echt een klotegevoel. Je hebt op dat moment opgegeven. Ik werd later thuis opgebeld door John Tesselaar. Het bestuur was opgestapt en John vroeg: Zou je met je programma willen blijven? Als ze mij niet hadden opgebeld dan was ik echt weggeweest. Dat is een bepalend ogenblik geweest. Ik woonde namelijk net in Zwanenburg en dat was toch niet dichtbij de studio in Aalsmeer.

Wat is je lievelingsprogramma op Radio Aalsmeer?
Als ik in de buurt ben dan zet ik Radio Aalsmeer wel aan. Bijvoorbeeld dat interview in het ‘Uur van Puur’ met Lianda van der Schilden over de vluchteling die ze in huis heeft genomen. Dat vond ik heel boeiend. Ik word soms moedeloos van mensen met hun ongenuanceerde negatieve mening over vluchtelingen.

Wat mis je bij Radio Aalsmeer?
Het verschil zit hem vooral in sfeer. In saamhorigheid. De mensen van toen we begonnen. 25 jaar terug, waren eigenlijk allemaal nog vrije jongens. Iedereen was begin twintig. Dat maakt het ook anders. De tijd dat je toen had. Op een gegeven moment stopt dat een keer. Dat was een groot verschil. We waren een stel jongen honden. Kinderloos. Je zat vaker bij elkaar. Dat kwam weer terug toen we vorig jaar Jan Peterse naar zijn laatste rustplaats brachten. Toen was iedereen er weer.
In de oude studio waren natuurlijk ook bankstellen en dat gaf meer gezelligheid. Dat hadden we vroeger, maar het kan ook aan mijzelf liggen. Ik zeg vaak dat de collectie muziek in de computer aan de magere kant is. Wat ik wil draaien zit er vaak niet in. Ik heb een extra harde schijf met 125.000 titels. Misschien moet ik daar nu ook wel tijd voor vrijmaken zodat er meer titels verkrijgbaar zijn.

Wie zijn je radiohelden?  
Jawel, dat is Frits Spits. Zeker ook presentator en DJ Hans Schiffers. Dat is een jongen met muziekkennis. Niet zo dominant als Frits Spits. Hij weet wel heel veel van muziek. Is een leuke vent ook. Ik heb hem een keer geïnterviewd in mijn programma. Twee uur lang. Iemand zei later: Het leek wel of jullie elkaar al kenden.

Wat is je lievelingsliedje?
Ééntje maar? Er is zoveel moois! Maar Robby Valentine's ‘I Believe In Music’ vat het wel mooi samen, zowel tekstueel als muzikaal.

Tekst: Anna-Maria Mantel
Foto: Arjen Vos